Περιστατικό στην αγορά του Πειραιά

Εγκαινιάζω το ιστολόγιο που φιλοξενεί τις εμπειρίες των ανθρώπων της Ενορίας που υλοποιούν το έργο της Λαχειοφόρου Αγοράς. Η εμπειρία που θα παραθέσω, είναι από την προηγούμενη λαχειοφόρο αγορά, μιας και η τωρινή είναι στις αρχές της.

Κάποιο πρωινό, μαζί με την, σε όλους γνωστή, Ελεάνα είχαμε κατέβει στην αγορά του Πειραιά, σαρώνοντας όλα τα καταστήματα για να πουλήσουμε λαχνούς σε ιδιοκτήτες και πελάτες. Εκείνη την ημέρα είχαμε πάει σχετικά καλά και είχαν φύγει αρκετοί λαχνοί από τα χέρια μας. Είχε φθάσει ήδη μεσημέρι, είχαμε κουραστεί κι έπρεπε να διαβούμε κάποια από τις ανυπόφορες ανηφόρες που συναντάει κάποιος παράλληλα με τη Λεωφόρο Δημοκρατίας.

Συναντήσαμε κάποιο παραδοσιακό κουρείο - καφενείο, που το διατηρούσε ένας στρουμπουλός παππούς, με δύο τρεις θαμώνες, παππούδες και αυτοί. Όπως πάντα, η Ελεάνα άρχισε να ενημερώνει για ποιο σκοπό βρισκόμασταν εκεί, για το έργο ανάπτυξης του Ναού και που αποσκοπεί η Λαχειοφόρος. Ο κουρέας δεν μας έδωσε ιδιαίτερη σημασία, όμως οι θαμώνες πέρα από την άρνηση τους να προσφέρουν μία βοήθεια στο έργο μας, προχώρησαν σε ‘’κλασσικές’’ επιθέσεις ενάντια στην Εκκλησία. Ήταν κάτι συνηθισμένο, το οποίο πάντα το αντιμετωπίζαμε με τυπική ευγένεια και διάλογο, εφόσον υπήρχε η διάθεση για κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα ξεκίνησε, όταν την λεκτική τους επίθεση την εμπλούτισαν με αρκετή δόση ειρωνείας και προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Θέλοντας να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας, απαντήσαμε σε έντονο ύφος για τους χαρακτηρισμούς. Σε κάποιο σημείο άρχισα να φοβάμαι ότι η θα ξεφύγει η ‘’συζήτηση’’, έπιασα την Ελεάνα, η οποία δικαίως είχε λιγάκι παραπάνω ένταση, από το μπράτσο και σιγά σιγά την οδηγούσα προς την έξοδο.

Το σκηνικό έληξε με την αναπάντεχη παρέμβαση του κουρέα, που μάλλον είχε ζαλιστεί από τις φωνές μας, ο οποίος απευθυνόμενος στους πελάτες τους με αυστηρό ύφος τους είπε (θυμάμαι με ακρίβεια τα λόγια του) "...τα παιδιά έχουν βγει στο δρόμο για κάποιο σκοπό που θεωρούν ιερό. Ούτε τεμπέληδες είναι, ούτε κορόιδα." Σιωπή επικράτησε στο κουρείο, αφού κανείς δεν περίμενε τέτοια αντίδραση από τον φαινομενικά αδιάφορο κουρέα. Ο ίδιος μας ζήτησε να αγοράσει 5 λαχνούς και μας ευχήθηκε να χτίσουμε το Ναό μας και να συνεχίσουμε με την ίδια θέρμη στο έργο μας. 


Να είναι καλά ο άνθρωπος για την συνεισφορά του, αλλά και οι πελάτες του που μας χάρισαν μία όμορφη λογομαχία δίνοντας μας την ευκαιρία να υπερασπιστούμε την Πίστη μας και να ενημερώσουμε για το σκοπό του επίπονου έργου της Λαχειοφόρου Αγοράς.


Βασίλης